насле́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак. і незак., што.

1. Атрымаць (атрымліваць) у спадчыну якія-н. уласцівасці, якасці бацькоў, продкаў.

Н. многія рысы характару ад маці.

2. толькі незак., што і каму-чаму. Быць прадаўжальнікам якой-н. дзейнасці, якіх-н. традыцый; браць што-н. за ўзор.

Н. фальклорную паэтыку.

|| наз. насле́даванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насле́даваць I несов., биол. насле́довать

насле́даваць II несов. (руководствоваться) сле́довать; подража́ть;

н. ле́пшыя трады́цыі — сле́довать лу́чшим тради́циям;

н. вялі́каму паэ́ту — подража́ть вели́кому поэ́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наследава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насляду́ю насляду́ем
2-я ас. насляду́еш насляду́еце
3-я ас. насляду́е насляду́юць
Прошлы час
м. наследава́ў наследава́лі
ж. наследава́ла
н. наследава́ла
Загадны лад
2-я ас. насляду́й насляду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насляду́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наследава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насляду́ю насляду́ем
2-я ас. насляду́еш насляду́еце
3-я ас. насляду́е насляду́юць
Прошлы час
м. наследава́ў наследава́лі
ж. наследава́ла
н. наследава́ла
Загадны лад
2-я ас. насляду́й насляду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наследава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насле́дую насле́дуем
2-я ас. насле́дуеш насле́дуеце
3-я ас. насле́дуе насле́дуюць
Прошлы час
м. насле́даваў насле́давалі
ж. насле́давала
н. насле́давала
Загадны лад
2-я ас. насле́дуй насле́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насле́дуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насле́дую насле́дуем
2-я ас. насле́дуеш насле́дуеце
3-я ас. насле́дуе насле́дуюць
Прошлы час
м. насле́даваў насле́давалі
ж. насле́давала
н. насле́давала
Загадны лад
2-я ас. насле́дуй насле́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час насле́даваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак.

1. што. Атрымаць (атрымліваць) у спадчыну якія‑н. уласцівасці, якасці бацькоў, продкаў. Паэт [М. Багдановіч] наследаваў многія рысы свайго характару ад маці, Марыі Афанасьеўны. Майхровіч.

2. толькі незак., што і каму-чаму. Быць прадаўжальнікам якой‑н. дзейнасці, традыцый. Паэма «Хлеб» наследуе традыцыі народна-песеннай лірыкі, паэтыку фальклору, схільную да ўзбуйнення вобраза. Гіст. бел. сав. літ. Паэтызацыя чалавечай працы — гэта адна з лепшых традыцый рускай і беларускай літаратуры, якой наследуе М. Лынькоў. Пшыркоў. // Браць што‑н. за ўзор. У «Сказе пра Вяля».. [М. Танк] сапраўды наследуе былінны верш. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насле́давацца, ‑дуецца; незак.

Зал. да наследаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унасле́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак.

1. гл. наследаваць.

2. Атрымаць якую-н. уласцівасць, якасць ад бацькоў, ад папярэдніх пакаленняў.

У. характар бацькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насле́даваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад наследаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)