насле́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; -даваны; зак. і незак., што.

1. Атрымаць (атрымліваць) у спадчыну якія-н. уласцівасці, якасці бацькоў, продкаў.

Н. многія рысы характару ад маці.

2. толькі незак., што і каму-чаму. Быць прадаўжальнікам якой-н. дзейнасці, якіх-н. традыцый; браць што-н. за ўзор.

Н. фальклорную паэтыку.

|| наз. насле́даванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насле́даваць I несов., биол. насле́довать

насле́даваць II несов. (руководствоваться) сле́довать; подража́ть;

н. ле́пшыя трады́цыі — сле́довать лу́чшим тради́циям;

н. вялі́каму паэ́ту — подража́ть вели́кому поэ́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наследава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насляду́ю насляду́ем
2-я ас. насляду́еш насляду́еце
3-я ас. насляду́е насляду́юць
Прошлы час
м. наследава́ў наследава́лі
ж. наследава́ла
н. наследава́ла
Загадны лад
2-я ас. насляду́й насляду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насляду́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наследава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насляду́ю насляду́ем
2-я ас. насляду́еш насляду́еце
3-я ас. насляду́е насляду́юць
Прошлы час
м. наследава́ў наследава́лі
ж. наследава́ла
н. наследава́ла
Загадны лад
2-я ас. насляду́й насляду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наследава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. насле́дую насле́дуем
2-я ас. насле́дуеш насле́дуеце
3-я ас. насле́дуе насле́дуюць
Прошлы час
м. насле́даваў насле́давалі
ж. насле́давала
н. насле́давала
Загадны лад
2-я ас. насле́дуй насле́дуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час насле́дуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насле́дую насле́дуем
2-я ас. насле́дуеш насле́дуеце
3-я ас. насле́дуе насле́дуюць
Прошлы час
м. насле́даваў насле́давалі
ж. насле́давала
н. насле́давала
Загадны лад
2-я ас. насле́дуй насле́дуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час насле́даваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак.

1. што. Атрымаць (атрымліваць) у спадчыну якія‑н. уласцівасці, якасці бацькоў, продкаў. Паэт [М. Багдановіч] наследаваў многія рысы свайго характару ад маці, Марыі Афанасьеўны. Майхровіч.

2. толькі незак., што і каму-чаму. Быць прадаўжальнікам якой‑н. дзейнасці, традыцый. Паэма «Хлеб» наследуе традыцыі народна-песеннай лірыкі, паэтыку фальклору, схільную да ўзбуйнення вобраза. Гіст. бел. сав. літ. Паэтызацыя чалавечай працы — гэта адна з лепшых традыцый рускай і беларускай літаратуры, якой наследуе М. Лынькоў. Пшыркоў. // Браць што‑н. за ўзор. У «Сказе пра Вяля».. [М. Танк] сапраўды наследуе былінны верш. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насле́даваць

1. (браць за ўзор, імітаваць) (каму-н.) náchahmen vt, náchmachen vt (A, D);

2. разм. (атрымаць у спадчыну) érben vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

inherit [ɪnˈherɪt] v. атры́мліваць у спа́дчыну, насле́даваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насле́давацца, ‑дуецца; незак.

Зал. да наследаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)