насе́нны, -ая, -ае.

1. гл. насенне.

2. Прызначаны для пасеву.

Насенная пшаніца.

3. Адведзены для вырошчвання насенных раслін.

Н. ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насе́нны насе́нная насе́ннае насе́нныя
Р. насе́ннага насе́ннай
насе́ннае		 насе́ннага насе́нных
Д. насе́ннаму насе́ннай насе́ннаму насе́нным
В. насе́нны (неадуш.)
насе́ннага (адуш.)		 насе́нную насе́ннае насе́нныя (неадуш.)
насе́нных (адуш.)
Т. насе́нным насе́ннай
насе́ннаю		 насе́нным насе́ннымі
М. насе́нным насе́ннай насе́нным насе́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насе́нны бот., с.-х. семенно́й;

н. фонд — семенно́й фонд;

~нная бу́льба — семенно́й карто́фель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да насення (у 1 знач.); у якім знаходзіцца насенне. Насенныя каробачкі. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе насення. Насеннае размнажэнне.

2. Які мае адносіны да насення (у 2 знач.). Насенны матэрыял. Насенны фонд. // Які пакідаецца на насенне. Насенная бульба. □ Шырокі загон насеннай канюшыны ішоў ад ельніку. Чорны. // Прызначаны для вырошчвання насенных раслін. Насенны ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́нне, -я, н.

1. Зачатак вышэйшых раслін, які складаецца з зародка і абалонкі; семя, зерне.

Н. развіваецца з семязавязі.

2. зб. Зярняты раслін, прызначаныя для пасеву.

Н. жыта.

3. перан. Пачатак чаго-н.; тое, што мае ўплыў, уздзеянне.

Пасеяць у сэрцы добрае н.

4. перан. Нашчадкі каго-н. (разм.).

|| прым. насе́нны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Насенная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́тачна-насе́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́тачна-насе́нны ма́тачна-насе́нная ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя
Р. ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннае		 ма́тачна-насе́ннага ма́тачна-насе́нных
Д. ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́ннаму ма́тачна-насе́нным
В. ма́тачна-насе́нны (неадуш.)
ма́тачна-насе́ннага (адуш.)		 ма́тачна-насе́нную ма́тачна-насе́ннае ма́тачна-насе́нныя (неадуш.)
ма́тачна-насе́нных (адуш.)
Т. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай
ма́тачна-насе́ннаю		 ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннымі
М. ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́ннай ма́тачна-насе́нным ма́тачна-насе́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

семенно́й

1. бот., с.-х. насе́нны;

семенно́й фонд насе́нны фонд;

2. анат., физиол. се́мявы;

семенны́е же́лезы се́мявыя зало́зы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

семфо́нд (семенно́й фонд) насенфо́нд, -ду м. (насе́нны фонд).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сяўкі́ ’насенны матэрыял, малой колькасцю якога можна шмат засеяць’ (ашм., Стан.). Да сеяць, параўн. сеўкі, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агуро́к, ‑рка, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом і зялёным прадаўгаватым плодам.

2. Плод гэтай расліны. Насенны агурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)