насвары́цца, -вару́ся, -ва́рышся, -ва́рыцца; зак., на каго і без дап.

Выказаць рэзкімі словамі сваё нездавальненне кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насвары́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насвару́ся насва́рымся
2-я ас. насва́рышся насва́рыцеся
3-я ас. насва́рыцца насва́рацца
Прошлы час
м. насвары́ўся насвары́ліся
ж. насвары́лася
н. насвары́лася
Загадны лад
2-я ас. насвары́ся насвары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час насвары́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насвары́цца сов.

1. наруга́ться, набрани́ться;

2. (на каго) поруга́ть (кого), побрани́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак., на каго і без дап.

Выказаць рэзкімі словамі сваё нездавальненне кім‑н. [Аксіння] думала, бацька накрычыць на .. [сына], насварыцца, а ён пасмяяўся і хоць бы што. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набурча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., на каго-што (разм.).

Пабурчаць, насварыцца на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накрыча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́ зак., на каго і без дап.

Насварыцца на каго-н.

Н. на свавольніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наруга́ться сов., разг. нала́яцца, насвары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́бранить сов., разг. вы́лаяць, насвары́цца (на каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбрани́ть сов., разг. вы́лаяць, насвары́цца (на каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набурча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., на каго-што.

Разм. Пабурчаць, насварыцца на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)