насажда́ть несов. наса́джваць; (укоренять) укараня́ць; (вводить) заво́дзіць, уво́дзіць; (распространять) пашыра́ць, распаўсю́джваць;

насажда́ть нау́ки, культу́ру, иде́и укараня́ць (пашыра́ць) наву́кі, культу́ру, ідэ́і;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укараня́ць несов.

1. с.-х. укореня́ть;

2. перен. укореня́ть, внедря́ть; (распространять — ещё) насажда́ть; см. укарані́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насади́ть​I сов.

1. насадзі́ць, мног. панаса́джваць; см. наса́живать​I;

2. перен. (внедрить) насадзі́ць; (укоренить) укарані́ць; (ввести) заве́сці, уве́сці; (распространить) пашы́рыць, распаўсю́дзіць; см. насажда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́дзіць несов.

1. в разн. знач. заводи́ть; (ведя, доставлять в какое-л. место — ещё) отводи́ть, уводи́ть;

2. (каго, што) (приобретать) заводи́ть, обзаводи́ться (кем, чем);

3. (насекомых) плоди́ть;

4. (песню и т.п.) затя́гивать;

5. (устанавливать) заводи́ть, вводить; насажда́ть;

1-5 см. заве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)