насади́ть​I сов.

1. насадзі́ць, мног. панаса́джваць; см. наса́живать​I;

2. перен. (внедрить) насадзі́ць; (укоренить) укарані́ць; (ввести) заве́сці, уве́сці; (распространить) пашы́рыць, распаўсю́дзіць; см. насажда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)