нарыва́ць¹ гл. нарваць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарыва́ць² гл. нарваць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарыва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарыва́ю нарыва́ем
2-я ас. нарыва́еш нарыва́еце
3-я ас. нарыва́е нарыва́юць
Прошлы час
м. нарыва́ў нарыва́лі
ж. нарыва́ла
н. нарыва́ла
Загадны лад
2-я ас. нарыва́й нарыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарыва́ць I несов.

1. нарыва́ть;

2. (разрывать) нарыва́ть;

3. (лён, коноплю) тереби́ть, надёргивать, дёргать;

4. (о ветре) нагоня́ть;

1-4 см. нарва́ць I

нарыва́ць II несов. (о нарыве) нарыва́ть; см. нарва́ць II

нарыва́ць III несов. (рылом — о животных) нарыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нарваць ​1 (у 1–3 знач.).

нарыва́ць ​2, ‑ае.

Незак. да нарваць ​2.

нарыва́ць ​3, ‑ае.

Незак. да нарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарва́ць², 1 і 2 ас. не ўжыв., -рве́; зак.

Апухнуць і нагнаіцца.

Палец нарваў.

|| незак. нарыва́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарва́ць¹, -ву́, -ве́ш, -ве́; -вём, -вяце́, -ву́ць; -ві́; -ва́ны; зак., чаго.

1. Сарваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. кветак.

Н. букет.

2. Парваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. паперы.

3. Нацерабіць нейкую колькасць (лёну, канопляў і пад.).

Н. ільну.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.) і што. Нагнаць (пра вецер; разм.).

Вецер нарваў снегу.

|| незак. нарыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарыва́ть​I несов. (к нарва́ть​I) нарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ть​II несов. (к нарва́ть​II) нарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарыва́ть​III несов. (к нары́ть) нако́пваць; (рылом — о животных) нарыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)