нарыва́ць I несов.

1. нарыва́ть;

2. (разрывать) нарыва́ть;

3. (лён, коноплю) тереби́ть, надёргивать, дёргать;

4. (о ветре) нагоня́ть;

1-4 см. нарва́ць I

нарыва́ць II несов. (о нарыве) нарыва́ть; см. нарва́ць II

нарыва́ць III несов. (рылом — о животных) нарыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)