нарцы́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарцы́с нарцы́сы
Р. нарцы́са нарцы́саў
Д. нарцы́су нарцы́сам
В. нарцы́с нарцы́сы
Т. нарцы́сам нарцы́самі
М. нарцы́се нарцы́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарцы́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматгадовая цыбульная расліна сямейства амаралісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

|| прым. нарцы́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарцы́с м., бот. нарци́сс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарцы́с, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства амарылісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

[Грэч. Narkissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нарцы́с ’расліна Narcissus poeticus’ (БРС, ТСБМ), нарцыз ’тс’ (Некр. і Байк.). Відаць, праз польск. narcyż, narcys ’тс’, дзе непасрэдна з лац. narcissus < грэч. νάρκισσος, названага так з-за дурманячага паху (гл. нарко́з).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нарци́сс бот. нарцы́с, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)