нарцы́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нарцы́с нарцы́сы
Р. нарцы́са нарцы́саў
Д. нарцы́су нарцы́сам
В. нарцы́с нарцы́сы
Т. нарцы́сам нарцы́самі
М. нарцы́се нарцы́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нарцы́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматгадовая цыбульная расліна сямейства амаралісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

|| прым. нарцы́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарцы́с м., бот. нарци́сс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарцы́с, ‑а, м.

Шматгадовая травяністая цыбульная расліна сямейства амарылісавых з белымі або жоўтымі кветкамі.

[Грэч. Narkissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нарцыс,

міфалагічны юнак.

т. 11, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нарцыс,

род раслін.

т. 11, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нарцы́с м бат Narzísse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нарцы́с

(н.-лац. narcissus, ад гр. Narkissos = імя міфічнага юнака, які закахаўся ў сваё адлюстраванне ў вадзе, памёр ад кахання і быў ператвораны багамі ў кветку)

цыбульная травяністая расліна сям. амарылісавых з буйнымі белымі або жоўтымі кветкамі, пашыраная пераважна ў Міжземнамор’і; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Нарцы́с ’расліна Narcissus poeticus’ (БРС, ТСБМ), нарцыз ’тс’ (Некр. і Байк.). Відаць, праз польск. narcyż, narcys ’тс’, дзе непасрэдна з лац. narcissus < грэч. νάρκισσος, названага так з-за дурманячага паху (гл. нарко́з).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нарци́сс бот. нарцы́с, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)