нару́шить сов. пару́шыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрыво́жыць сов.

1. встрево́жить, вспугну́ть;

2. стро́нуть, нару́шить;

с. суста́ў — стро́нуть (нару́шить) суста́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преступи́ть сов., книжн., уст. пераступі́ць; (нарушить — ещё) пару́шыць;

преступи́ть зако́н пераступі́ць (пару́шыць) зако́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пору́шить сов., прост.

1. разбуры́ць, пабуры́ць; (обрушить) абвалі́ць, абуры́ць;

2. (сдирая шелуху, очистить) спец. абадра́ць, ашатрава́ць;

3. уст. (нарушить) пару́шыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молча́ние маўча́нне, -ння ср.;

обойти́ молча́нием абысці́ маўча́ннем;

храни́ть молча́ние (упа́рта) маўча́ць;

нару́шить молча́ние пару́шыць маўча́нне;

молча́ние — знак согла́сия маўча́нне — знак зго́ды;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попра́ть сов.

1. (наступить на кого-, что-л.) высок. патапта́ць;

2. перен. патапта́ць; растапта́ць; (грубо нарушить) (гру́ба) пару́шыць; (оказать неуважение, оскорбить) знява́жыць; см. попира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстро́ить сов.

1. (нарушить строй) расстро́іць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́дзіць;

2. (причинить ущерб) разла́дзіць;

3. (помешать осуществлению) разла́дзіць;

4. (привести в болезненное состояние) сапсава́ць;

5. (огорчить) расхвалява́ць, сапсава́ць настро́й; засмуці́ць; см. расстра́ивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўча́нне ср.

1. молча́ние; безмо́лвие;

2. ума́лчивание;

1, 2 см. маўча́ць;

абысці́ ~ннем — обойти́ молча́нием;

пару́шыць м.нару́шить молча́ние;

магі́льнае м. — гробово́е молча́ние;

пяча́ць ~ння — печа́ть молча́ния;

м. — знак зго́дыпогов. молча́ние — знак согла́сия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упіса́цца сов.

1. вписа́ться;

у. ў спіс — вписа́ться в спи́сок;

2. (на каком-л. пространстве) уписа́ться, вмести́ться;

3. перен. (не нарушить гармонии с чем-л.) вписа́ться;

у. ў ландша́фт — вписа́ться в ландша́фт;

у. ў калекты́ў рэда́кцыі — вписа́ться в коллекти́в реда́кции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераступі́ць I сов.

1. переступи́ть, перешагну́ть;

п. це́раз паро́г — переступи́ть (перешагну́ть) че́рез поро́г;

2. переступи́ть;

п. на но́вае ме́сца — переступи́ть на но́вое ме́сто;

п. з нагі́ на нагу́ — переступи́ть с ноги́ на́ ногу;

3. перен. переступи́ть, нару́шить; преступи́ть;

п. мяжу́ прысто́йнасці — переступи́ть (нару́шить) грани́цу прили́чия;

п. зако́н — преступи́ть зако́н

пераступі́ць II сов.

1. уступи́ть;

я ~пі́ў яму́ сваю́ чаргу́ — я уступи́л ему́ свою́ о́чередь;

2. (сделать уступку) уступи́ть;

старо́му чалаве́ку трэ́ба п. — ста́рому челове́ку на́до уступи́ть;

3. (што) поступи́ться (чем);

я лепш сваё ~плю́ — я лу́чше свои́м поступлю́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)