наруша́ть несов. паруша́ць;

наруша́ть зако́н паруша́ць зако́н;

наруша́ть грани́цу паруша́ць грані́цу;

наруша́ть обеща́ние паруша́ць абяца́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паруша́ць несов. наруша́ть, попира́ть; возмуща́ть; см. пару́шыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преступа́ть несов., прям., перен. пераступа́ць; (нарушать — ещё) паруша́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растраса́ць несов.

1. (разбрасывать) растряса́ть, растря́сывать, растру́шивать; развора́шивать;

2. разг. теря́ть;

3. (нарушать единство чего-л.) растряса́ть;

4. перен., разг. разруша́ть, разоря́ть;

1-4 см. растрэ́сці 1-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упі́свацца несов.

1. впи́сываться;

2. (на каком-л. пространстве) упи́сываться, вмеща́ться;

3. перен. (не нарушать гармонии с чем-л.) впи́сываться;

1-3 см. упіса́цца;

4. страд. впи́сываться, вноси́ться; упи́сываться; вмеща́ться; см. упі́сваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попира́ть несов.

1. (наступать на кого-, что-л.) высок. тапта́ць;

2. перен. тапта́ць; (грубо нарушать) (гру́ба) паруша́ць; (оказывать неуважение, оскорблять) зневажа́ць;

попира́ть чьи́-л. права́ тапта́ць (паруша́ць) чые́е́будзь правы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераступа́ць I несов.

1. переступа́ть, переша́гивать;

2. переступа́ть;

3. перен. переступа́ть; наруша́ть; преступа́ть;

1-3 см. пераступі́ць I;

4. (двигаться, ступая с ноги на ногу) переступа́ть;

ён ле́дзьве ~па́ў нага́мі — он е́ле переступа́л нога́ми

пераступа́ць II несов.

1. уступа́ть;

2. (делать уступку) уступа́ть;

3. (што) поступа́ться (чем);

1-3 см. пераступі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расстра́ивать несов.

1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;

расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;

расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;

2. (причинять ущерб) разла́джваць;

расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;

3. (мешать осуществлению) разла́джваць;

расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;

4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;

расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;

5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поко́й м.

1. спако́й, -ко́ю м., супако́й, -ко́ю м.; (тишина) цішыня́, -ні́ ж.;

те́ло в состоя́нии поко́я физ. це́ла ў ста́не спако́ю;

наруша́ть поко́й паруша́ць спако́й;

ночно́й поко́й (приро́ды) начны́ спако́й, начна́я цішыня́;

2. (отдых) спачы́н, -ну м., спачы́нак, -нку м.;

удали́ться на поко́й пайсці́ на спачы́нак;

3. (комната) уст. пако́й, -ко́я м.;

приёмный поко́й прыёмны пако́й;

не дава́ть поко́я не дава́ць спако́ю;

оста́вить в поко́е пакі́нуць у спако́і;

не име́ть поко́я не мець спако́ю;

не знать поко́я не ве́даць спако́ю;

ве́чный поко́й ве́чны спако́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)