наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наро́дны наро́дная наро́днае наро́дныя
Р. наро́днага наро́днай
наро́днае
наро́днага наро́дных
Д. наро́днаму наро́днай наро́днаму наро́дным
В. наро́дны (неадуш.)
наро́днага (адуш.)
наро́дную наро́днае наро́дныя (неадуш.)
наро́дных (адуш.)
Т. наро́дным наро́днай
наро́днаю
наро́дным наро́днымі
М. наро́дным наро́днай наро́дным наро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ву́сна-наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сна-наро́дны ву́сна-наро́дная ву́сна-наро́днае ву́сна-наро́дныя
Р. ву́сна-наро́днага ву́сна-наро́днай
ву́сна-наро́днае
ву́сна-наро́днага ву́сна-наро́дных
Д. ву́сна-наро́днаму ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днаму ву́сна-наро́дным
В. ву́сна-наро́дны (неадуш.)
ву́сна-наро́днага (адуш.)
ву́сна-наро́дную ву́сна-наро́днае ву́сна-наро́дныя (неадуш.)
ву́сна-наро́дных (адуш.)
Т. ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днай
ву́сна-наро́днаю
ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днымі
М. ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хрысція́нска-наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрысція́нска-наро́дны хрысція́нска-наро́дная хрысція́нска-наро́днае хрысція́нска-наро́дныя
Р. хрысція́нска-наро́днага хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днае
хрысція́нска-наро́днага хрысція́нска-наро́дных
Д. хрысція́нска-наро́днаму хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днаму хрысція́нска-наро́дным
В. хрысція́нска-наро́дны (неадуш.)
хрысція́нска-наро́днага (адуш.)
хрысція́нска-наро́дную хрысція́нска-наро́днае хрысція́нска-наро́дныя (неадуш.)
хрысція́нска-наро́дных (адуш.)
Т. хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днаю
хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днымі
М. хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пасаджо́ны, -ая, -ае.

Які выконвае ролю бацькоў жаніха або нявесты ў народным вясельным абрадзе.

П. бацька.

Пасаджоная маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ліцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лік.

У рускім народным эпасе: вандроўны старац, пераважна сляпы, які спявае духоўныя вершы і збірае міласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́езд, -а, М -дзе, мн. паязды́, паяздо́ў, м.

1. Тое, што і цягнік.

Прыгарадны п.

Таварны п.

2. Шэраг павозак, якія едуць адна за адной.

Санны п.

Вясельны п.народным вясельным абрадзе).

|| прым. паязны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псеўданаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца па-сапраўднаму народным; які выкарыстоўвае толькі знешнія прыкметы народнай культуры, быту і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфо́р, ‑а, м.

У старажытнай Спарце — адзін з пяці выбраных на год народным сходам прадстаўнікоў, якія кіравалі палітычным жыццём дзяржавы.

[Ад грэч. éphoros — наглядальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумне́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не выклікае сумненняў; бясспрэчны. [Бутылін:] — У.. [Івановай] несумленныя задаткі вучонага. Васілевіч. Пераклад балады «Пані Твардоўская», перапоўненай народным гумарам, — несумненная ўдача перакладчыка. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

благі́, -а́я, -о́е.

1. Які не мае станоўчых якасцей, не адпавядае патрабаванням.

Благія землі.

Б. чалавек.

2. Дрэнны ў маральных адносінах.

Б. ўчынак.

3. Худы, хваравіты на выгляд.

Б. з твару.

4. Непрыемны для іншых (пра манеры, характар і пад.).

Благія прывычкі.

Благія вочы — у народным павер’і: вока, позірк якога прыносіць няшчасце.

|| наз. благата́, -ы́, ДМ -гаце́, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)