наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наро́дны наро́дная наро́днае наро́дныя
Р. наро́днага наро́днай
наро́днае		 наро́днага наро́дных
Д. наро́днаму наро́днай наро́днаму наро́дным
В. наро́дны (неадуш.)
наро́днага (адуш.)		 наро́дную наро́днае наро́дныя (неадуш.)
наро́дных (адуш.)
Т. наро́дным наро́днай
наро́днаю		 наро́дным наро́днымі
М. наро́дным наро́днай наро́дным наро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ву́сна-наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ву́сна-наро́дны ву́сна-наро́дная ву́сна-наро́днае ву́сна-наро́дныя
Р. ву́сна-наро́днага ву́сна-наро́днай
ву́сна-наро́днае		 ву́сна-наро́днага ву́сна-наро́дных
Д. ву́сна-наро́днаму ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́днаму ву́сна-наро́дным
В. ву́сна-наро́дны (неадуш.)
ву́сна-наро́днага (адуш.)		 ву́сна-наро́дную ву́сна-наро́днае ву́сна-наро́дныя (неадуш.)
ву́сна-наро́дных (адуш.)
Т. ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днай
ву́сна-наро́днаю		 ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днымі
М. ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́днай ву́сна-наро́дным ву́сна-наро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хрысція́нска-наро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хрысція́нска-наро́дны хрысція́нска-наро́дная хрысція́нска-наро́днае хрысція́нска-наро́дныя
Р. хрысція́нска-наро́днага хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днае		 хрысція́нска-наро́днага хрысція́нска-наро́дных
Д. хрысція́нска-наро́днаму хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́днаму хрысція́нска-наро́дным
В. хрысція́нска-наро́дны (неадуш.)
хрысція́нска-наро́днага (адуш.)		 хрысція́нска-наро́дную хрысція́нска-наро́днае хрысція́нска-наро́дныя (неадуш.)
хрысція́нска-наро́дных (адуш.)
Т. хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днай
хрысція́нска-наро́днаю		 хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днымі
М. хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́днай хрысція́нска-наро́дным хрысція́нска-наро́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БЕЛАРУ́СКАЕ ЦЭНТРА́ЛЬНАЕ БЮРО́ ПРЫ НАРО́ДНЫМ КАМІСАРЫЯ́ЦЕ АСВЕ́ТЫ РСФСР,

орган для каардынацыі і кіравання сістэмай нац. адукацыйных і культ.-асв. устаноў, якія абслугоўвалі бел. насельніцтва на тэр. РСФСР. Дзейнічала ў Маскве ў 1921—30. Засн. па хадайніцтве Паўнамоцнага прадстаўніцтва БССР пры ўрадзе РСФСР. Уваходзіла ў склад Савета па асвеце народаў нярус. мовы (Саўнацмен) пры Наркамаце асветы РСФСР на правах бел. аддзела. У 1921—22 адчынены Беларуская секцыя пры Віцебскім губернскім аддзеле народнай асветы, Беларуская секцыя пры Гомельскім губернскім аддзеле народнай асветы, Беларуская секцыя пры Смаленскім губернскім аддзеле народнай асветы; арганізаваны бел. культ.-асв. ўстановы ў Сібіры і С.-Пецярбургу. Супрацоўнічала з бел. студэнцкімі зямляцтвамі ў Маскве і інш. гарадах РСФСР. У 1924—26 пасля далучэння Віцебскай, Гомельскай і ч. Смаленскай губ. да БССР функцыі бюро звузіліся. У 1930 яно ліквідавана. Да лета 1927 загадчыкам бюро быў М.Ф.Лойка, пазней — Н.Каляда. У розныя часы ў ім працавалі бел. пісьменнік У.Дубоўка, мовазнавец Ю.Вольскі і інш.

Ю.Р.Васілеўскі.

т. 2, с. 403

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пасаджо́ны, -ая, -ае.

Які выконвае ролю бацькоў жаніха або нявесты ў народным вясельным абрадзе.

П. бацька.

Пасаджоная маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ліцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лік.

У рускім народным эпасе: вандроўны старац, пераважна сляпы, які спявае духоўныя вершы і збірае міласціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́езд, -а, М -дзе, мн. паязды́, паяздо́ў, м.

1. Тое, што і цягнік.

Прыгарадны п.

Таварны п.

2. Шэраг павозак, якія едуць адна за адной.

Санны п.

Вясельны п. (у народным вясельным абрадзе).

|| прым. паязны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

folk song

1) наро́дная пе́сьня

2) пе́сьня ў наро́дным сты́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

псеўданаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца па-сапраўднаму народным; які выкарыстоўвае толькі знешнія прыкметы народнай культуры, быту і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфо́р, ‑а, м.

У старажытнай Спарце — адзін з пяці выбраных на год народным сходам прадстаўнікоў, якія кіравалі палітычным жыццём дзяржавы.

[Ад грэч. éphoros — наглядальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)