нармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., што.

Узводзіць, устанаўліваць нормы.

Н. заработную плату.

|| наз. нармава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нармава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нарму́ю нарму́ем
2-я ас. нарму́еш нарму́еце
3-я ас. нарму́е нарму́юць
Прошлы час
м. нармава́ў нармава́лі
ж. нармава́ла
н. нармава́ла
Загадны лад
2-я ас. нарму́й нарму́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нарму́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Тое, што і нарміраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нармава́цца, ‑муецца; незак.

Зал. да нармаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нормирова́ть сов. и несов. нармава́ць, нармірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нармірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Тое, што і нармаваць.

|| наз. нармірава́нне, -я, н. і нарміро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. нарміро́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Перашурмава́ць ’перашукаць, усё перагледзець, ўсюды абшукаць’ (гродз., Скарбы). Да пера- і нармаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)