нарко́тык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нарко́тык |
нарко́тыкі |
| Р. |
нарко́тыку |
нарко́тыкаў |
| Д. |
нарко́тыку |
нарко́тыкам |
| В. |
нарко́тык |
нарко́тыкі |
| Т. |
нарко́тыкам |
нарко́тыкамі |
| М. |
нарко́тыку |
нарко́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нарко́тык, ‑а і ‑у, м.
1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага або снатворнага сродку.
2. ‑а. Тое, што і наркаман.
[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марыхуа́на, -ы, ж.
Наркотык, які здабываецца з індыйскіх канапель.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гераі́н, -у, м.
Моцнадзейны наркотык, які вырабляецца з опійнага маку.
|| прым. гераі́навы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нарко́тик нарко́тык, -ку м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гераі́н, ‑у, м.
Спец. Наркотык моцнага дзеяння.
[Фр. héróine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарко́тыкі мн., (ед. нарко́тык, -ку м.) нарко́тики
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марыхуа́на, ‑ы, ж.
Наркотык, які здабываецца з індыйскіх канапель.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарко́тыкі, -аў, адз. нарко́тык, -у, м.
Моцнадзейнае рэчыва (расліннага і сінтэтычнага паходжання), якое выклікае ўзбуджэнне, галюцынацыі, санлівасць і паралізуе дзейнасць цэнтральнай нервовай сістэмы.
|| прым. наркаты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наркаты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да наркотыка (у 1 знач.); які ўтрымлівае наркотык. Наркатычнае рэчыва.
2. Выкліканы наркотыкам (у 1 знач.). Наркатычны стан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)