наркама́нія, -і, ж.

Хваравітая, часам неадольная цяга да сістэматычнага ўжывання наркотыкаў, што прыводзіць да цяжкіх парушэнняў фізічных і псіхічных функцый арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наркама́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. наркама́нія
Р. наркама́ніі
Д. наркама́ніі
В. наркама́нію
Т. наркама́ніяй
наркама́ніяю
М. наркама́ніі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наркама́нія ж., мед. наркома́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наркама́нія, ‑і, ж.

Захворванне, якое суправаджаецца моцнай, хваравітай цягай да наркотыкаў. Хварэць наркаманіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наркома́ния мед. наркама́нія, -ніі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

...манія, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае любоў, цягу да таго, аб чым гаворыцца ў першай частцы, напрыклад: графаманія, наркаманія.

[Грэч. mania — шаленства, захапленне, цяга.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)