нарва́л зоол. аднаро́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́ть​II сов. нарва́ць;

па́лец нарва́л па́лец нарва́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаро́г м.

1. зоол. единоро́г, нарва́л;

2. воен., ист. единоро́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́ць I сов.

1. нарва́ть;

н. кве́так — нарва́ть цвето́в;

2. (разорвать) нарва́ть;

н. ні́так — нарва́ть ни́ток;

н. папе́ры — нарва́ть бума́ги;

3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать;

4. разг. (о ветре) нагна́ть;

ве́цер ~ва́ў дажджу́ — ве́тер нагна́л дождя́

нарва́ць II сов. (о нарыве) нарва́ть;

па́лец ~ва́ў — па́лец нарва́л

нарва́ць III сов., разг. наблева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)