нарва́л зоол. аднаро́г, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нарва́л
(сканд. narval)
марское млекакормячае сям. дэльфінавых, пашыранае ў арктычных водах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нарва́тьII сов. нарва́ць;
па́лец нарва́л па́лец нарва́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аднаро́г м.
1. зоол. единоро́г, нарва́л;
2. воен., ист. единоро́г
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АДНАРО́Г,
нарвал (Monodon monoceros), марское млекакормячае атр. кітападобных. Жыве ў арктычных водах Грэнландыі, Паўн. Канады, Шпіцбергена і ПнУ Зямлі Франца-Іосіфа.
Даўж. да 6,1 м, маса 1—1,5 т. Афарбоўка светлая з мноствам чорных плямаў (дзіцяняты цёмныя). У самцоў (зрэдку ў самак) у левай верхняй сківіцы бівень (рог) даўж. да 3 м (адсюль назва), якім яны прабіваюць аддушыны ў ільдах. Корміцца галаваногімі малюскамі і рыбай. Рэдкі. Ахоўваецца, занесены ў Чырв. кнігу СССР.
т. 1, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нарва́ць I сов.
1. нарва́ть;
н. кве́так — нарва́ть цвето́в;
2. (разорвать) нарва́ть;
н. ні́так — нарва́ть ни́ток;
н. папе́ры — нарва́ть бума́ги;
3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать;
4. разг. (о ветре) нагна́ть;
ве́цер ~ва́ў дажджу́ — ве́тер нагна́л дождя́
нарва́ць II сов. (о нарыве) нарва́ть;
па́лец ~ва́ў — па́лец нарва́л
нарва́ць III сов., разг. наблева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)