нарва́л зоол. аднаро́г, -га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́л

т. 11, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нарва́л

(сканд. narval)

марское млекакормячае сям. дэльфінавых, пашыранае ў арктычных водах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нарва́ть​II сов. нарва́ць;

па́лец нарва́л па́лец нарва́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аднаро́г м.

1. зоол. единоро́г, нарва́л;

2. воен., ист. единоро́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АДНАРО́Г, нарвал (Monodon monoceros),

марское млекакормячае атр. кітападобных. Жыве ў арктычных водах Грэнландыі, Паўн. Канады, Шпіцбергена і ПнУ Зямлі Франца-Іосіфа.

Даўж. да 6,1 м, маса 1—1,5 т. Афарбоўка светлая з мноствам чорных плямаў (дзіцяняты цёмныя). У самцоў (зрэдку ў самак) у левай верхняй сківіцы бівень (рог) даўж. да 3 м (адсюль назва), якім яны прабіваюць аддушыны ў ільдах. Корміцца галаваногімі малюскамі і рыбай. Рэдкі. Ахоўваецца, занесены ў Чырв. кнігу СССР.

Аднарог: 1 — самец; 2 — самка.

т. 1, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нарва́ць I сов.

1. нарва́ть;

н. кве́так — нарва́ть цвето́в;

2. (разорвать) нарва́ть;

н. ні́так — нарва́ть ни́ток;

н. папе́ры — нарва́ть бума́ги;

3. (льна, конопли) натереби́ть, надёргать;

4. разг. (о ветре) нагна́ть;

ве́цер ~ва́ў дажджу́ — ве́тер нагна́л дождя́

нарва́ць II сов. (о нарыве) нарва́ть;

па́лец ~ва́ў — па́лец нарва́л

нарва́ць III сов., разг. наблева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)