нарабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што і чаго.

Рабуючы, прысвоіць; награбіць многае.

Н. каштоўнасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарабава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нарабу́ю нарабу́ем
2-я ас. нарабу́еш нарабу́еце
3-я ас. нарабу́е нарабу́юць
Прошлы час
м. нарабава́ў нарабава́лі
ж. нарабава́ла
н. нарабава́ла
Загадны лад
2-я ас. нарабу́й нарабу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нарабава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нарабава́ць сов. награ́бить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарабава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што і чаго.

Рабуючы, прысвоіць, набыць; награбіць. [Старшыня рэўкома:] — Раніцою мы прапануем немцам ачысціць воласць і пакінуць Усё, што яны нарабавалі. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награ́бить сов. награ́біць, нарабава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарабава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нарабаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налупе́жыць

‘налупцаваць каго-небудзь; нарабаваць чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налупе́жу налупе́жым
2-я ас. налупе́жыш налупе́жыце
3-я ас. налупе́жыць налупе́жаць
Прошлы час
м. налупе́жыў налупе́жылі
ж. налупе́жыла
н. налупе́жыла
Загадны лад
2-я ас. налупе́ж налупе́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час налупе́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наха́пать сов., прост. нахапа́ць; (наворовать) нахапа́ць, накра́сці; (награбить) награ́біць, нарабава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)