Verbum

анлайнавы слоўнік

напу́хнуць, -ну, -неш, -не; напу́х, -хла; -ні́; зак.

Стаць ненармальна пухлым, успухнуць.

Напух нос.

|| незак. напуха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напу́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

напу́хнуць сов. напу́хнуть, опу́хнуть; (о болезненном увеличении в объёме — ещё) переводится безл. конструкцией с гл. разду́ть;

ме́сцы ўку́саў на руцэ́ ~хлі — места́ уку́сов на руке́ напу́хли;

шчака́ ~хла — щёку разду́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. напух, ‑ла; зак.

Стаць ненармальна пухлым, успухнуць. На пераносіцы між брывей у Марціна напух працяты маршчынай бугорчык. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапуха́ць, ‑ае; зак.

Напухнуць — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напуха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напуха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. напухаць — напухнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́хнуть сов., разг. напу́хнуць, мног. панапуха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набру́лець

‘намачыцца; напухнуць; набрыняць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вспу́хнуть сов. успу́хнуць, апу́хнуць, напу́хнуць; (распухнуть) распу́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)