набру́лець

‘намачыцца; напухнуць; набрыняць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набру́лею набру́леем
2-я ас. набру́лееш набру́лееце
3-я ас. набру́лее набру́леюць
Прошлы час
м. набру́леў набру́лелі
ж. набру́лела
н. набру́лела
Загадны лад
2-я ас. набру́лей набру́лейце
Дзеепрыслоўе
прош. час набру́леўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)