напуска́ть несов.

1. напуска́ць; (нагонять) наганя́ць;

напуска́ть стра́ху (страх) на кого́ напуска́ць (наганя́ць) стра́ху на каго́;

2. (на кого — о внешнем виде, поведении) разг. напуска́ць;

напуска́ть на себя́ стро́гость напуска́ць на сябе́ стро́гасць;

3. (побуждать к нападению) напуска́ць; (пускать) пуска́ць; (натравливать) нацко́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацко́ўваць несов., прям., перен. натра́вливать, нау́ськивать, напуска́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дымі́ць несов. (напускать дыма) дыми́ть;

д. папяро́сай — дыми́ть папиро́сой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыми́ть несов.

1. (испускать дым) дыме́ць;

2. (напускать дыма) дымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напуска́ться

1. (накидываться) накіда́цца, накі́двацца; (нападать) напада́ць, нава́львацца;

2. страд. напуска́цца; наганя́цца; нацко́ўвацца; см. напуска́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задыми́ть сов.

1. (напустить дым) задымі́ць; (покрыть копотью) закуро́дыміць, закуры́ць;

2. (начать испускать дым) задыме́ць; (начать напускать дым) задымі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напуска́ць I несов.

1. в разн. знач. напуска́ть; см. напусці́ць 1;

2. (прибавлять в размерах) припуска́ть

напуска́ць II сов. напусти́ть;

~ка́ў абы́-каго́ — напусти́л кого́ попа́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)