напля́жыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напля́жу |
напля́жым |
| 2-я ас. |
напля́жыш |
напля́жыце |
| 3-я ас. |
напля́жыць |
напля́жаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
напля́жыў |
напля́жылі |
| ж. |
напля́жыла |
| н. |
напля́жыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
напля́жыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напля́жыць сов., разг. наруби́ть (в большом количестве без разбора)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., чаго.
Разм. Ссячы, насячы ў вялікай колькасці, без разбору. Напляжыць лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)