напла́ваць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напла́ваю |
напла́ваем |
| 2-я ас. |
напла́ваеш |
напла́ваеце |
| 3-я ас. |
напла́вае |
напла́ваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
напла́ваў |
напла́валі |
| ж. |
напла́вала |
| н. |
напла́вала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
напла́вай |
напла́вайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
напла́ваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напла́ваць сов. напла́вать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Плаваючы, праехаць якую‑н. адлегласць. Наплаваць пяць тысяч кіламетраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напла́вать сов., разг. напла́ваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Напла́ў ’смецце (ад прыбою, разліву)’ (гом., Мат. Гом.). Да плавіць ’сплаўляць’, плаў ’смецце, якое наносіць вада’, наплаваць ’наплываць, набірацца’ (ТС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)