напа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| напа́л | |
| напа́л | |
| напа́лам | |
| напа́ле |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
напа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| напа́л | |
| напа́л | |
| напа́лам | |
| напа́ле |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дабяла́,
1. Чыста, да белага колеру.
2. Да белага
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напа́л, -у,
1.
2. Ступень свячэння напаленага цела.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дабяла́,
1. Чыста, да белага колеру.
2. Да белага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
красне́ть
про́волока красне́ет от нака́ла дрот чырване́е ад
черепи́чная кры́ша красне́ет среди́ дере́вьев дахо́ўка чырване́е сяро́д дрэў;
красне́ть за кого́-л. чырване́ць за каго́-не́будзь;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нака́л
1. (действие) напа́л, -лу
2. (состояние, свойство)
бе́лый нака́л бе́лы напа́л;
ла́мпа непо́лного нака́ла ля́мпа няпо́ўнага
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чырване́ць
1. (становиться красным) красне́ть;
2. (покрываться румянцем) красне́ть, багрове́ть; (мгновенно — ещё) вспы́хивать;
3.
4. (выделяться красным цветом) красне́ть, красне́ться; але́ть, але́ться; рдеть, рде́ться; багряне́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)