ко́леры 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́леры 
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
напа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| напа́л | |
| напа́л | |
| напа́лам | |
| напа́ле | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дабяла́, 
1. Чыста, да белага колеру.
2. Да белага 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напа́л, -у, 
1. 
2. Ступень свячэння напаленага цела.
3. 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дабяла́, 
1. Чыста, да белага колеру. 
2. Да белага 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Héizbatterie
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Glühfaden
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dúrchglühen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
rozżarzony
распалены; гарачы; нагрэты;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
напа́л 
1. 
тэмперату́ра 
бе́лы напа́л Wéißglut 
чырво́ны напа́л Rótglut 
2. 
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)