намянці́ць, -мянчу́, -ме́нціш, -ме́нціць; -ме́нчаны; зак., што.

Натачыць касу мянташкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намянці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намянчу́ наме́нцім
2-я ас. наме́нціш наме́нціце
3-я ас. наме́нціць наме́нцяць
Прошлы час
м. намянці́ў намянці́лі
ж. намянці́ла
н. намянці́ла
Загадны лад
2-я ас. намянці́ намянці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час намянці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намянці́ць сов. (косу) наточи́ть (наждачной лопаткой)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намянці́ць, ‑мянчу, ‑менціш, ‑менціць; зак., што.

Натачыць касу мянташкай. Толькі на хвілінку прыпынак — намянціць касу — і далей, далей, далей. Як п’яны, узмахваў касою Міхась. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наме́нчаны нато́ченный; см. намянці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наме́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намянціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напра́вить сов.

1. накірава́ць, скірава́ць;

2. (лезвие) напра́віць, наве́сці; (наточить) навастры́ць; (косу) намянці́ць;

3. (наладить, организовать) нала́дзіць;

4. (внести много исправлений) напра́віць, вы́правіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)