намянці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
намянчу́ | наме́нцім | |
наме́нціш | наме́нціце | |
наме́нціць | наме́нцяць | |
Прошлы час | ||
намянці́ў | намянці́лі | |
намянці́ла | ||
намянці́ла | ||
Загадны лад | ||
намянці́ | намянці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
намянці́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)