намы́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намы́ты |
намы́тая |
намы́тае |
намы́тыя |
| Р. |
намы́тага |
намы́тай намы́тае |
намы́тага |
намы́тых |
| Д. |
намы́таму |
намы́тай |
намы́таму |
намы́тым |
| В. |
намы́ты (неадуш.) намы́тага (адуш.) |
намы́тую |
намы́тае |
намы́тыя (неадуш.) намы́тых (адуш.) |
| Т. |
намы́тым |
намы́тай намы́таю |
намы́тым |
намы́тымі |
| М. |
намы́тым |
намы́тай |
намы́тым |
намы́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
намы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
намы́ты |
намы́тая |
намы́тае |
намы́тыя |
| Р. |
намы́тага |
намы́тай намы́тае |
намы́тага |
намы́тых |
| Д. |
намы́таму |
намы́тай |
намы́таму |
намы́тым |
| В. |
намы́ты (неадуш.) намы́тага (адуш.) |
намы́тую |
намы́тае |
намы́тыя (неадуш.) намы́тых (адуш.) |
| Т. |
намы́тым |
намы́тай намы́таю |
намы́тым |
намы́тымі |
| М. |
намы́тым |
намы́тай |
намы́тым |
намы́тых |
Кароткая форма: намы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Паго́рак ’невялікае, адложыстае ўзвышша, узгорак’ (ТСБМ, Нас., Касп., Гарэц.), паго́ркі ’узгоркі, намытыя вадой’ (КЭС, ст.-бяроз.). Рус. паўн. па́горок, укр. паго́рок, польск. pogórek, чэш. pahorek, славац. pahorok ’тс’. Канфіксальнае ўтварэнне ад гара (гл.) (Сцяцко, Афікс. наз., 241).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)