намо́шчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. намо́шчваю намо́шчваем
2-я ас. намо́шчваеш намо́шчваеце
3-я ас. намо́шчвае намо́шчваюць
Прошлы час
м. намо́шчваў намо́шчвалі
ж. намо́шчвала
н. намо́шчвала
Загадны лад
2-я ас. намо́шчвай намо́шчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час намо́шчваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́шчваць несов.

1. нама́щиватъ;

2. разг. нагроможда́ть;

1-2 см. намасці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да намошчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намошчваць — намасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намо́шчвацца несов., страд. нама́щиваться; нагроможда́ться; см. намо́шчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́щивать​II несов. (к намости́ть) намо́шчваць, вымо́шчваць; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́шчванне ср.

1. нама́щивание;

2. нагроможде́ние;

1-2 см. намо́шчваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настила́ть несов.

1. насціла́ць;

2. (мостить) масці́ць, намо́шчваць, насціла́ць; (покрывать) крыць; (пол) кла́сці; (камнем) брукава́ць, забруко́ўваць;

настила́ть мостову́ю масці́ць ву́ліцу;

настила́ть кры́шу крыць страху́;

настила́ть парке́т кла́сці парке́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)