намо́тванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. намо́тванне
Р. намо́твання
Д. намо́тванню
В. намо́тванне
Т. намо́тваннем
М. намо́тванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

намо́тванне ср. нама́тывание; см. намо́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. намотваць — наматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нама́тывание намо́тванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дамата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дакончыць намотванне, абмотванне чаго‑н. Даматаць ніткі ў клубок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навёртывание накру́чванне, -ння ср.; намо́тванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́тка ж., спец. мата́нне, -ння ср., намо́тванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намо́тка ж.

1. (действие) намо́тванне, -ння ср., намо́тка, -кі ж.;

2. (то, что намотано) намо́тка, -кі ж.; (моток) мато́к, -тка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сука́ць, сучу, сучаш, суча; незак., што.

1. Звіваць, скручваць у адну некалькі нітак. Сукаць пражу. // Рабіць дратву, звіваючы, скручваючы некалькі нітак у адну. // Пра намотванне пражы на цэўкі пры тканні. А потым .. [Фядора] сама памагла Анюце сукаць цэўкі, дык зноў затрымалася. Васілевіч.

2. Разм. Віцца, лятаць. Пчала суча каля носа.

3. Разм. Махаць, пагражаць кулаком (кулакамі).

4. Разм. Перабіраць, матляць нагамі (пра маленькіх дзяцей). Хлопчык суча ножкамі.

•••

Сам на сябе вяроўку суча — сам лезе, наклікае на сябе бяду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навива́ние

1. навіва́нне, -ння ср.; накру́чванне, -ння ср.; намо́тванне, -ння ср.;

2. завіва́нне, -ння ср.;

3. наклада́нне, -ння ср., накла́дванне, -ння ср.; см. навива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)