намори́ть сов.
1. (умертвить) намары́ць; (натравить) натруці́ць; (истребить) вы́нішчыць, пані́шчыць;
намори́ть мыше́й натруці́ць мышэ́й;
2. (утомить) намары́ць, натамі́ць; (изнурить) намардава́ць;
намори́ть го́лодом намары́ць го́ладам;
3. (о древесине) намары́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
намары́ць I сов., в разн. знач. намори́ть;
н. прусако́ў — намори́ть прусако́в;
н. го́ладам — намори́ть го́лодом
намары́ць II сов. умори́ть, утоми́ть, изнури́ть
намары́ць III сов. намори́ть;
н. ду́бу — намори́ть ду́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
натруці́ць сов. натрави́ть, намори́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наморённый
1. намо́раны; натру́чаны; вы́нішчаны, пані́шчаны;
2. намо́раны, нато́млены; намардава́ны;
3. намо́раны; см. намори́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)