намори́ть сов.

1. (умертвить) намары́ць; (натравить) натруці́ць; (истребить) вы́нішчыць, пані́шчыць;

намори́ть мыше́й натруці́ць мышэ́й;

2. (утомить) намары́ць, натамі́ць; (изнурить) намардава́ць;

намори́ть го́лодом намары́ць го́ладам;

3. (о древесине) намары́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намары́ць I сов., в разн. знач. намори́ть;

н. прусако́ўнамори́ть прусако́в;

н. го́ладамнамори́ть го́лодом

намары́ць II сов. умори́ть, утоми́ть, изнури́ть

намары́ць III сов. намори́ть;

н. ду́бунамори́ть ду́ба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натруці́ць сов. натрави́ть, намори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наморённый

1. намо́раны; натру́чаны; вы́нішчаны, пані́шчаны;

2. намо́раны, нато́млены; намардава́ны;

3. намо́раны; см. намори́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)