нама́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нама́дны нама́дная нама́днае нама́дныя
Р. нама́днага нама́днай
нама́днае		 нама́днага нама́дных
Д. нама́днаму нама́днай нама́днаму нама́дным
В. нама́дны (неадуш.)
нама́днага (адуш.)		 нама́дную нама́днае нама́дныя (неадуш.)
нама́дных (адуш.)
Т. нама́дным нама́днай
нама́днаю		 нама́дным нама́днымі
М. нама́дным нама́днай нама́дным нама́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нама́дны нома́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нама́дны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які звязаны з перасяленнем з месца на месца; качавы. Звычкі намадных цюркскіх плямён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нома́дный нама́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)