нама́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нама́дны |
нама́дная |
нама́днае |
нама́дныя |
| Р. |
нама́днага |
нама́днай
нама́днае |
нама́днага |
нама́дных |
| Д. |
нама́днаму |
нама́днай |
нама́днаму |
нама́дным |
| В. |
нама́дны (неадуш.)
нама́днага (адуш.) |
нама́дную |
нама́днае |
нама́дныя (неадуш.)
нама́дных (адуш.) |
| Т. |
нама́дным |
нама́днай
нама́днаю |
нама́дным |
нама́днымі |
| М. |
нама́дным |
нама́днай |
нама́дным |
нама́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нама́дны, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які звязаны з перасяленнем з месца на месца; качавы. Звычкі намадных цюркскіх плямён.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
nomadic [nəʊˈmædɪk] adj.
1. нама́дны, качавы́;
nomadic tribes качавы́я плямёны
2. вандро́ўны, які́ не ма́е ме́сца пастая́ннага жыха́рства
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)