налічы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. налі́чыцца налі́чацца
Прошлы час
м. налічы́ўся налічы́ліся
ж. налічы́лася
н. налічы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налічы́цца сов. насчита́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налічы́цца, ‑лічуся, ‑лічышся, ‑лічыцца; зак.

Разм. Многа, доўга палічыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насчита́ться налічы́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)