налі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Накладная ліштва на дзвярным або аконным праёме.

Без налічнікаў вокны сляпыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налі́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. налі́чнік налі́чнікі
Р. налі́чніка налі́чнікаў
Д. налі́чніку налі́чнікам
В. налі́чнік налі́чнікі
Т. налі́чнікам налі́чнікамі
М. налі́чніку налі́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налі́чнік м., стр. нали́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́чнік, ‑а, м.

Тое, што і ліштва. Без налічнікаў вокны сляпыя Паглядалі на кедры сівыя. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Налі́чнік ’ліштва (у вокнах, дзвярах)’ (расон., Шатал., Шушк.), налі́шнікі ’маляванне асады на вокнах з надворнага боку’ (Бяльк.). Відаць, запазычана з рус. нали́чник ’тс’, дзе ад лицо́ ’вонкавы бок, фасад’, г. зн. ’тое, што набіваецца на лицо’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нали́чник м., стр. налі́чнік, -ка м., лі́штва, -вы ж.; (на окнах) шалёўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)