налі́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. налічыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утрымліваць, змяшчаць у сабе нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Атрад налічваў трыста чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налі́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. налі́чваю налі́чваем
2-я ас. налі́чваеш налі́чваеце
3-я ас. налі́чвае налі́чваюць
Прошлы час
м. налі́чваў налі́чвалі
ж. налі́чвала
н. налі́чвала
Загадны лад
2-я ас. налі́чвай налі́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час налі́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налі́чваць несов.

1. насчи́тывать;

2. бухг. начисля́ть;

1, 2 см. налічы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да налічыць.

2. каго-чаго. Утрымліваць у сабе, змяшчаць нейкую колькасць каго‑, чаго‑н. Батальён налічваў соцень шэсць салдат. Колас. Вучняў было нямнога — вёска налічвала ўсяго сорак двароў. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налічы́ць, -лічу́, -лі́чыш, -лі́чыць; -лі́чаны; зак., што.

1. Лічачы, устанавіць колькасць каго-, чаго-н.

Н. дзесяць памылак.

2. Лічачы, дабавіць лішнюю суму; пералічыць.

Н. лішніх сто тысяч.

3. Вызначыць дабаўку да якой-н. сумы; прылічыць звыш чаго-н.

Н. 20 тысяч пені.

Н. працэнты на ўклад.

4. Залічыць на чый-н. рахунак які-н. від аплаты.

Н. заработную плату.

|| незак. наліча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і налі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. налічэ́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насчи́тывать несов. налі́чваць, наліча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начисля́ть несов. наліча́ць, налі́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даналі́чваць

‘дадаткова налічваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. даналі́чваю даналі́чваем
2-я ас. даналі́чваеш даналі́чваеце
3-я ас. даналі́чвае даналі́чваюць
Прошлы час
м. даналі́чваў даналі́чвалі
ж. даналі́чвала
н. даналі́чвала
Загадны лад
2-я ас. даналі́чвай даналі́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час даналі́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

налі́чвацца несов.

1. насчи́тываться;

2. страд. насчи́тываться; начисля́ться; см. налі́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)