Verbum

count

I [kaʊnt]

1.

v.t.

1)

а) лічы́ць, зьлі́чваць; падлі́чваць

to count one’s profits — падліча́ць свае́ прыбы́ткі

б) налі́чваць, далі́чваць

to count to one hundred — далічы́ць да ста

2) улуча́ць у лік, браць пад ува́гу

There are ten of us counting the children — Ра́зам зь дзе́цьмі нас дзесяцёра

3) уважа́ць, лічы́ць за не́шта

2.

v.i.

1) лічы́ць

He can read, write and count — Ён мо́жа чыта́ць, піса́ць і лічы́ць

2) разьлі́чваць

3) лічы́цца

it won’t count — Гэ́та ня бу́дзе лічы́цца

4) мець уплы́ў; мець значэ́ньне

Every little bit counts — Найме́ншая драбні́ца ма́е значэ́ньне

5) налі́чваць

The army counts two million — Во́йска налі́чвае два мільёны

3.

n.

1) лік -у m.

to lose count — зьбі́цца зь лі́ку

2) лічэ́ньне n.

•

- count anew

- count for

- count for much

- count out

II [kaʊnt]

n.

граф -а m.

number

[ˈnʌmbər]

1.

n.

1) лік -у m.

2, 14 and 25 are numbers — два, чатырна́ццаць і два́ццаць пяць — гэ́та лі́кі

2) ко́лькасьць f.

in great numbers — вялі́кай ко́лькасьцю

3) шэ́раг, рад -у m.

number of reasons — шэ́раг прычы́наў

4) ну́мар -у m. (до́ма, аўтамабі́ля)

5) ну́мар -у m.

а) прагра́ма ў канцэ́рце

б) ну́мар газэ́ты, ча́сапіса

6) лік -у m.

singular number — адзіно́чны лік

2.

v.

1) нумарава́ць

2) налі́чваць, налі́чвацца

The city numbers a million inhabitants — Го́рад налі́чвае мільён жыхаро́ў

3) лічы́цца, быць у лі́ку

numbered among his followers — у лі́ку яго́ных прыхі́льнікаў

•

- a number of

- beyond number