наля́пать сов., прям., перен., прост. наля́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наля́паць сов., разг.

1. наля́пать, напа́чкать;

н. на абру́с — напа́чкать на ска́терть;

2. наля́пать;

сяк-та́к ~паў карці́ну — ко́е-как наля́пал карти́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)