налаўчы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налаўчу́ся |
налаўчы́мся |
| 2-я ас. |
налаўчы́шся |
налаўчыце́ся |
| 3-я ас. |
налаўчы́цца |
налаўча́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
налаўчы́ўся |
налаўчы́ліся |
| ж. |
налаўчы́лася |
| н. |
налаўчы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
налаўчы́ся |
налаўчы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
налаўчы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
налаўчы́цца сов. наловчи́ться; приловчи́ться; навы́кнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налаўчы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
1. з інф., чым, чаму і без дап. Набыць навык, спрыт у якой‑н. справе; навучыцца рабіць што‑н. Палонны найбольш трапляў гаварыць па-польску, але за год налаўчыўся ўжо крыху і па-тутэйшаму. Чорны. З дзіцячых гадоў яшчэ Павел палюбіў лыжы.. А калі пасталеў, ён так налаўчыўся хадзіць на іх, што рэдка хто мог яго абагнаць. Шахавец. [Язэп] не налаўчыўся яшчэ працаваць адной рукой, таму нават адзяваўся марудна, злаваў на сваё няўмельства. Асіпенка.
2. без дап. Разм. Злаўчыцца, прылаўчыцца. Турок упёрся ў зямлю, налаўчыўся і ўсім целам рынуўся на немца. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
налажы́цца, -лажу́ся, -ло́жышся, -ло́жыцца; зак. (разм.).
Налаўчыцца рабіць што-н.
Не налажылася яна яшчэ да такой работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насаба́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак. (разм., груб., фам.).
Налаўчыцца, прывыкнуць што-н. рабіць.
За першы год насабачыўся ўсё рабіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навостри́ться налаўчы́цца; паразумне́ць, паспрытне́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
поднаторе́ть сов., прост. прызвыча́іцца; налаўчы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навы́кнуть сов., прост. налаўчы́цца, налажы́цца; (привыкнуть) прывы́кнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
налажы́цца, ‑лажуся, ‑ложышся, ‑ложыцца; зак.
Разм. Налаўчыцца рабіць што‑н., напрактыкавацца. Няспраўна з бабаю ў лесе. Не налажылася яна да гэтакай работы. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
намета́тьсяII сов., прост. (приобрести сноровку) напрактыкава́цца, налаўчы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)