Verbum

анлайнавы слоўнік

нала́зіць гл. налезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нала́зіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нала́зіць несов.

1. в разн. знач. налеза́ть; см. нале́зці ¹;

2. разг. (надвигаясь, нажимать) напира́ть;

не ~зь! — не напира́й!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́зіць, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.

Незак. да налезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нале́зці, -ле́зу, -ле́зеш, -ле́зе; нале́з, -зла; -ле́зь; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Улезці куды-н. у вялікай колькасці.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Пра адзежу, абутак: надзецца.

Боты не налезлі на ногі.

3. на каго-што і без дап. Насунуцца, наваліцца на каго-, што-н.

Льдзіна налезла на льдзіну.

|| незак. нала́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наполза́ть несов. напаўза́ць, напо́ўзваць; (налезать — ещё) нала́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нала́с ’захворванне скуры’ (Касп.). Хутчэй за ўсё ад налазіць дапаўзаць’, гл. ла́зіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надева́ться

1. (налезать) разг. надзява́цца, нала́зіць;

2. страд. надзява́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налеза́ть несов.

1. нала́зіць;

2. (об обуви и одежде — ещё) ле́зці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́вываться^II несов., разг.

1. насо́ўвацца, нала́зіць; см. насу́нуться;

2. страд. насо́ўвацца, наця́гвацца, усця́гвацца; см. насо́вывать^II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)