накідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накідны́ накідна́я накідно́е накідны́я
Р. накідно́га накідно́й
накідно́е		 накідно́га накідны́х
Д. накідно́му накідно́й накідно́му накідны́м
В. накідны́ (неадуш.)
накідно́га (адуш.)		 накідну́ю накідно́е накідны́я (неадуш.)
накідны́х (адуш.)
Т. накідны́м накідно́й
накідно́ю		 накідны́м накідны́мі
М. накідны́м накідно́й накідны́м накідны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накідны́ в разн. знач. накидно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накідны́, ‑ая, ‑ое.

Такі, які накідаецца на каго‑, што‑н. Накідная сетка. // Які носіцца наапашкі. Накідны плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак., што.

1. Кінуўшы наверх, прыкрыць, накрыць каго-, што-н.

Н. на плечы хустку.

2. Тое, што і набавіць (разм.).

Н. некалькі тысяч.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| прым. накідны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накидно́й накідны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набросно́й спец. накідны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)