накідны́
прыметнік, адносны
| накідны́ | накідна́я | накідно́е | накідны́я | |
| накідно́га | накідно́й накідно́е |
накідно́га | накідны́х | |
| накідно́му | накідно́й | накідно́му | накідны́м | |
| накідны́ ( накідно́га ( |
накідну́ю | накідно́е | накідны́я ( накідны́х ( |
|
| накідны́м | накідно́й накідно́ю |
накідны́м | накідны́мі | |
| накідны́м | накідно́й | накідны́м | накідны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)