накуры́ць, -куру́, -ку́рыш, -ку́рыць; -ку́раны; зак.

Курачы, напоўніць памяшканне табачным дымам.

|| незак. наку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накуры́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накуру́ наку́рым
2-я ас. наку́рыш наку́рыце
3-я ас. наку́рыць наку́раць
Прошлы час
м. накуры́ў накуры́лі
ж. накуры́ла
н. накуры́ла
Загадны лад
2-я ас. накуры́ накуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накуры́ць сов. (наполнить табачным дымом) накури́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць; зак.

Курачы, напоўніць памяшканне табачным дымам. У калгаснай канцылярыі ўжо паспелі накурыць. Пянкрат. — А браточкі мае! Вось накурылі, і бацькі роднага не распазнаў бы, — забурчаў пад нос Гарбуз. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Накуры́ць ’напыліць’: Накурыў ужо пʼаском аўтобус (свісл., Сцяшк. Сл.), параўн. таксама: аж пыл курыць (ТСБМ). Да курыць ’пускаць дым, куродыміць’, магчыма, пад уплывам польск. kurz ’пыл’ ці kurzyć ’пускаць пыл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накури́ть сов.

1. накуры́ць, надымі́ць;

2. (перегонкой) спец. накуры́ць, нагна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́раны наку́ренный; см. накуры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмалі́ць², -малю́, -ма́ліш, -ма́ліць; -ма́лены; зак.

1. чаго. Абпальваючы, ачысціць ад поўсці, шчаціння і пад. ў вялікай колькасці.

2. Многа накурыць (разм.).

|| незак. насма́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накадзі́ць, ‑каджу, ‑кадзіш, ‑надзіць; зак.

Накурыць, надыміць ладанам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)