накру́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. накру́чваю накру́чваем
2-я ас. накру́чваеш накру́чваеце
3-я ас. накру́чвае накру́чваюць
Прошлы час
м. накру́чваў накру́чвалі
ж. накру́чвала
н. накру́чвала
Загадны лад
2-я ас. накру́чвай накру́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час накру́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накру́чваць несов.

1. накру́чивать, навёртывать; нама́тывать;

2. (изготовлять кручением) накру́чивать;

3. (отверстия и т.п.) насве́рливать;

4. нави́нчивать;

5. перен., разг. (делать, придумывать замысловатое) накру́чивать;

1-5 см. накруці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.

1. што і чаго. Навіць, наматаць на што-н.

Н. нітак на шпульку.

2. што. Навінціць на што-н.

Н. гайку на болт.

3. чаго. Насвідраваць адтулін, дзірак.

4. перан., што і чаго. Вельмі ўскладніць што-н., нарабіць чаго-н. мудрагелістага (разм.).

Н. многа лішняга ў гневе.

5. што. Прывесці ў дзеянне спружыну якога-н. механізма (разм.).

Н. будзільнік.

◊

Накруціць вушы каму (разм.) — пакараць каго-н., пацягаўшы за вушы.

Накруціць хвост каму (разм.) — даць наганяй, прабраць каго-н. за што-н.

|| незак. накру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нави́нчивать несов. накру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́рчивать несов. накру́чваць, намо́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насверливать несов. насвідро́ўваць, накру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накру́чивать несов.

1. в разн. знач. накру́чваць;

2. (кручением изготовлять) накру́чваць; (насучивать) насу́кваць; (навивать) навіва́ць;

◊

накру́чивать хвост (кому) накру́чваць хвост (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. накручваць — накруціць (у 1–3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накру́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да накруціцца (у 1 знач.).

2. Зал. да накручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)