накла́дзены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накла́дзены накла́дзеная накла́дзенае накла́дзеныя
Р. накла́дзенага накла́дзенай
накла́дзенае		 накла́дзенага накла́дзеных
Д. накла́дзенаму накла́дзенай накла́дзенаму накла́дзеным
В. накла́дзены (неадуш.)
накла́дзенага (адуш.)		 накла́дзеную накла́дзенае накла́дзеныя (неадуш.)
накла́дзеных (адуш.)
Т. накла́дзеным накла́дзенай
накла́дзенаю		 накла́дзеным накла́дзенымі
М. накла́дзеным накла́дзенай накла́дзеным накла́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накла́дзены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накла́дзены накла́дзеная накла́дзенае накла́дзеныя
Р. накла́дзенага накла́дзенай
накла́дзенае		 накла́дзенага накла́дзеных
Д. накла́дзенаму накла́дзенай накла́дзенаму накла́дзеным
В. накла́дзены (неадуш.)
накла́дзенага (адуш.)		 накла́дзеную накла́дзенае накла́дзеныя (неадуш.)
накла́дзеных (адуш.)
Т. накла́дзеным накла́дзенай
накла́дзенаю		 накла́дзеным накла́дзенымі
М. накла́дзеным накла́дзенай накла́дзеным накла́дзеных

Кароткая форма: накла́дзена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накла́дзены

1. нало́женный;

2. нало́женный;

1, 2 см. накла́сці 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накла́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накласці (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазо́к, -зка́, мн. -зкі́, -зко́ў, м.

1. Адзін рух пэндзля пры накладанні фарбы, а таксама слой фарбы, накладзены такім спосабам.

2. Слой вадкага выдзялення, нанесены на шкло для мікраскапічнага даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взгромождённый разг. узгрува́шчаны, нагрува́шчаны, нава́лены, накла́дзены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Стро́мак ‘вазок сена, які накладзены высока, але не раскладзіста’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. астромак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нало́женный

1. нало́жаны;

2. накла́дзены, мног. панаклада́ны, панакла́дваны; см. наложи́ть;

3. (о платеже) накладны́;

нало́женный платёж накладна́я пла́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мазок 1 ’адзін рух пэндзля’, ’накладзены адным рухам пэндзля слой фарбы’ (ТСБМ), мазком ’лёгка дакранаючыся’, ’лёгка паціраючы’ (Нас.). Хутчэй за ўсё запазычана з рус. мазок ’тс’.

Мазок 2, мозо́к ’шпік’ (лун., Шатал.). Да мозг (гл.). Утворана пры дапамозе памяншальнага суф. ‑ok (< ъkъ). Націск на канцы, магчыма, для адрознення мозга галаўнога (мо́зок) ад шпіку (у касцях).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазо́к, ‑зка, м.

1. Адзін рух пэндзля пры накладанні фарбы, а таксама слой фарбы, накладзены такім спосабам. Кожны мазок, пакладзены на палатно, сведчыў аб паспешлівасці аўтара. Асіпенка. // перан. Штрых, мастацкая дэталь. Сябра .. ні разу яшчэ не расшчодрыўся на .. расказ [пра падполле]. Так зрэдку кідаў некалькі мазкоў, эпізодаў, дэталей. Шамякін.

2. Тонкі слой вадкага выдзялення (слізі, крыві і пад.), нанесены на шкло для мікраскапічнага даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)