нака́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нака́ўт нака́ўты
Р. нака́ўта нака́ўтаў
Д. нака́ўту нака́ўтам
В. нака́ўт нака́ўты
Т. нака́ўтам нака́ўтамі
М. нака́ўце нака́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нака́ўт, -а, М -ка́ўце, м.

Стан баксёра ў час бою, калі ён пасля моцнага ўдару на працягу 10 секунд не можа падняцца і працягваць бой.

Паслаць праціўніка ў н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нака́ўт м., спорт. нока́ут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́ўт, ‑а, М ‑каўце, м.

Стан баксёра ў час бою, калі ён пасля вельмі моцнага ўдару на працягу 10 секунд не можа падняцца і лічыцца пераможаным.

[Англ. knock-out.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нока́ут спорт. нака́ўт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)