накапі́ць, -каплю́, -ко́піш, -ко́піць; -ко́плены; зак., што і чаго.

Паступова сабраць, павялічыць у якой-н. колькасці; назапасіць.

Н. грошай.

Н. вопыт.

|| незак. накапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. накапле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накапі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. накаплю́ нако́пім
2-я ас. нако́піш нако́піце
3-я ас. нако́піць нако́пяць
Прошлы час
м. накапі́ў накапі́лі
ж. накапі́ла
н. накапі́ла
Загадны лад
2-я ас. накапі́ накапі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час накапі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накапі́ць сов., эк. накопи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накапі́ць, ‑каплю, ‑копіш, ‑копіць; зак., што і чаго.

Паступова сабраць, павялічыць у якой‑н. колькасці; назапасіць. Напаліць грошай. Накапіць вопыт. □ — Жадаю весела адпачыць і накапіць новых сіл, — сказаў.. [загадчык] на развітанне. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накапле́нне, -я, н.

1. гл. накапіць.

2. мн. -і, -яў. Тое, што накоплена; капітал, зберажэнні.

Дзяржаўныя накапленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да накапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак.

Спец. Накапіць (накопліваць) аднародныя. элементы мовы (сінонімы, параўнанні і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награма́дзіць

‘назбіраць, накапіць, нагрувасціць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. награма́джу награма́дзім
2-я ас. награма́дзіш награма́дзіце
3-я ас. награма́дзіць награма́дзяць
Прошлы час
м. награма́дзіў награма́дзілі
ж. награма́дзіла
н. награма́дзіла
Загадны лад
2-я ас. награма́дзь награма́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час награма́дзіўшы

Іншыя варыянты: награмадзі́ць.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)